Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Μία περίεργη συνάντηση στην εαμοκρατούμενη Θεσσαλονίκη μεταξύ του αρχιελασίτη Μάρκου Βαφειάδη και του "γκεσταπίτη" Κώστα Παπαδόπουλου


 Επικεφαλής των εξοπλισμένων του ΕΕΣ στην περιοχή του Κιλκίς ήταν ο Κώστας Παπαδόπουλος. Ένας οπλαρχηγός που με την δράση του δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ελασίτες και φυσικά πολύ γρήγορα έγινε κόκκινο πανί γι'αυτούς και τον κατηγορούσαν για τα μύρια όσα.
  Όπως είχαμε δει εδώ, ο Παπαδόπουλος ήταν αρχικά ενταγμένος στον εφεδρικό ΕΛΑΣ πριν αποχωρήσει από αυτόν επειδή τσακώθηκε με έναν στενό συγγενή του και πάει στην ΠΑΟ. Μετά την διάλυση των αντάρτικων τμημάτων της ΠΑΟ απ΄τα χτυπήματα του ΕΛΑΣ, ανεδείχθη στον τοπικό επικεφαλή του ΕΕΣ στο Κιλκίς.

 Και όμως σε μία δεδομένη κρίσιμη στιγμή, η στάση της ηγεσίας του ΕΛΑΣ της Μακεδονίας απέναντί του ήταν πολύ περίεργη εώς ακατανόητη.
 Στην πολύνεκρη μάχη του Κιλκίς στις 04/11/1944, ο Κ.Παπαδόπουλος με το ένοπλο τμήμα του δεν συμμετείχε, διότι διαφωνούσε κάθετα με την λανθασμένη επιλογή της οχύρωσης στο συγκεκριμένο μέρος. Μετά την αρνητική για τον ΕΕΣ έκβαση της μάχης, ο Παπαδόπουλος κινήθηκε προς την Θεσσαλονίκη στην οποία είχε ήδη μπει ο ΕΛΑΣ μερικές μέρες πριν. Είναι άγνωστο για ποιον λόγο πήγε. Φυσικά αποκλείεται να πήγε με απειλητικές διαθέσεις, αφού οι συσχετισμοί δυνάμεων ήταν απαγορευτικοί για τον ίδιο και το τμήμα του.

 Όπως θα δούμε παρακάτω, αριστεροί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι ο Παπαδόπουλος κινήθηκε προς την Θεσσαλονίκη διότι πίστευε ότι εκεί θα έβρισκε Άγγλους στους οποίους είχε σκοπό να παραδοθεί. Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, ο Παπαδόπουλος νόμιζε ότι οι ελασίτες είχαν τηρήσει εκείνο τον όρο της συμφωνίας της Καζέρτα που απαγόρευε στον ΕΛΑΣ να εισέλθει στην συμπρωτεύουσα.
 Φαίνεται όμως λίγο περίεργο -αλλά όχι απίθανο- να κινήθηκε ο Παπαδόπουλος προς την Θεσσαλονίκη χωρίς πρώτα να έχει φροντίσει να πληροφορηθεί τι συνέβαινε στην πόλη.
 Ενδέχεται όμως και να συνέβη έτσι. Τέλοσπάντων.

 Εκεί στην Θεσσαλονίκη ο Παπαδόπουλος είχε μία συνάντηση με τον καπετάνιο της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ, τον γνωστό Μάρκο Βαφειάδη. Μετά την συνάντηση αυτή, ο Παπαδόπουλος έφυγε σαν κύριος χωρίς να τον πειράξει κανείς..
 Πολύ περίεργη αντιμετώπιση εκ μέρους του ΕΛΑΣ προς τον "σφαγέα", "εγκληματία", "γκεσταπίτη" Παπαδόπουλο...

 Ας δώσουμε λίγο πως περιγράφουν αυτό το περίεργο περιστατικό αριστεροί συγγραφείς που έζησαν τα γεγονότα στην ευρύτερη περιοχή:

Ας δούμε πρώτα τι έλεγε ο ίδιος ο Βαφειάδης:
 ("Απομνημονεύματα" του Μάρκου Βαφειάδη, β΄τόμος, σελ.227-8)

  Σύμφωνα με τον Βαφειάδη:
 - Οι ελασίτες κύκλωσαν τους ενόπλους του Παπαδόπουλου, και μετέφεραν τον ίδιο μαζί με 6 συνεργάτες του στην τοπική διοίκηση του ΕΛΑΣ.
 - Εκεί ο Βαφειάδης και άλλοι υψηλόβαθμοι του ΕΛΑΣ, του απέκρυψαν ποιοι πραγματικά ήταν (απίθανος ισχυρισμός) και του είπαν να πάει να φέρει το τμήμα του για να παραδωθεί στους Άγγλους (που δεν υπήρχαν όμως στην πόλη την ημέρα εκείνη!).
 - Στην συνέχεια τους μετέφεραν με αυτοκίνητο του ΕΛΑΣ (!!!) εκτός πόλης και τους άφησαν ελεύθερους, και μάλιστα χωρίς καν να τους παρακολουθήσουν!
Ε φυσικά ο Παπαδόπουλος διέφυγε.. φυσικά δεν ενώθηκε με τις δυνάμεις του Τσαούς Αντών όπως ψευδώς αναφέρει ο Βαφειάδης, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.

 Αν δεχτούμε ότι ο Βαφειάδης έλεγε όλη την αλήθεια, τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι ήταν και τελείως ηλίθιος. Κατά την γνώμη μας, ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο.  
 Είναι φανερό ότι κάτι έκρυβε.
 

Στο ίδιο μήκος κύματος με τον Βαφειάδη κυμαίνεται και η περιγραφή του καπετάν-Κικίτσα, καπετάνιο της 10ης μεραρχίας του ΕΛΑΣ, με την μόνη διαφορά ότι αυτός γράφει την αλήθεια όσον αφορά το μετέπειτα δρομολόγιο του Παπαδόπουλου (ο οποίος κινήθηκε προς το Μπέλες και όχι προς τον Τσαούς Αντών):
 ("Η Χη μεραρχία του ΕΛΑΣ" του Σαράντη Πρωτόπαπα-Κικίτσα, σελ.428)



Αντίθετα ο Κώστας Τσανικλίδης, καπετάνιος λόχου στο 13ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ, ασκεί έντονη κριτική στον Βαφειάδη και τον Λασσάνη της 11ης μεραρχίας για το πως άφησαν τον Παπαδόπουλο να τους ξεφύγει μέσα απ΄τα χέρια τους:
 ("Το 13ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ" του Κ.Τσανικλίδη, σελ.266)


 Ο Τσανικλίδης που ως χαμηλόβαθμος καπετάνιος προφανώς δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει τις μυστικές επαφές των ανωτέρων του, θέτει ένα καίριο προφανές ερώτημα που έμεινε φυσικά αναπάντητο.
 Γιατί οι Βαφειάδης-Λασσάνης άφησαν τον "μεγαλύτερο εγκληματία της περιοχής" να φύγει; Το αφελές επιχείρημα ότι τον άφησαν για να πάει και να φέρει το τμήμα του να το παραδώσει, δεν στέκει. Και δεν στέκει διότι, όπως είδαμε παραπάνω ο Βαφειάδης έλεγε ότι το τμήμα του Παπαδόπουλου ήταν κυκλωμένο από δυνάμεις της 11ης μεραρχίας. Άρα η αιχμαλωσία του τμήματός του ήταν αναπόφευκτη, και δεν υπήρχε κανείς λόγος να αφεθεί ο Παπαδόπουλος ελεύθερος να βγει εκτός Θεσσαλονίκης.

 Το λογικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι μεταξύ Βαφειάδη-Παπαδόπουλου θα έγινε προφανώς κάποια συναλλαγή. Το τι ακριβώς συνέβη και τι ειπώθηκε μεταξύ τους, το ξέρουν μόνο οι ίδιοι.
 Η αναίμακτη παράδοση της μεγάλης πλειοψηφίας των αντρών του Παπαδόπουλου (μόνο κάποιοι λίγοι έφυγαν μαζί του) και η ασφαλής διαφυγή του ιδίου απ΄την Θεσσαλονίκη με αυτοκίνητο του ΕΛΑΣ δημιουργεί την βάσιμη υποψία, αν όχι την βεβαιότητα, ότι επήλθε κάποια συμφωνία μεταξύ τους.
 Το αναπάντητο ερώτημα είναι τι διαπραγματευτικό χαρτί είχε στα χέρια του ο Παπαδόπουλος ώστε να πετύχει αυτήν την βολική για τον ίδιο συμφωνία.
 Το ερώτημα γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να απαντηθεί αν αναλογιστούμε ότι:
 α) ο Βαφειάδης δεν φημιζόταν για την μετριοπάθειά του απέναντι στους εχθρούς του ΕΛΑΣ (το αντίθετο μάλιστα, ήταν απ΄τους πιο σκληροπυρηνικούς), και
 β) ο Παπαδόπουλος ήταν ίσως ο πιο μισητός εχθρός του ΕΛΑΣ στην βόρεια Ελλάδα, και την συγκεκριμένη χρονική στιγμή βρισκόταν σε πολύ δυσχερή θέση, απ΄την οποία τον έβγαλε ο Βαφειάδης.
 
  Τέτοια περίεργα και ακατανόητα περιστατικά δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις την εποχή εκείνη τα πράγματα ήταν πολύ πιο πολύπλοκα απ΄ότι έδειχναν.



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου