Όπως είχαμε δει εδώ, μόλις τον Σεπτέμβριο του 1943 ο ΕΛΑΣ ξεκίνησε να οργανώνεται στην βουλγαροκρατούμενη περιοχή, και συγκεκριμένα στο Παγγαίο, με την άφιξη ενισχύσεων από την κεντρική Μακεδονία. Την ίδια εποχή, αρχές φθινοπώρου ΄43, κατέφτασε στο Παγγαίο ο άγγλος ταγματάρχης Μίκλθγουέιτ, που έμεινε γνωστός ως "ταγματάρχης Μίλερ". Αποστολή του Μίλερ ήταν να βοηθήσει τον ΕΛΑΣ να αναπτυχθεί στην περιοχή.
Οι Βρετανοί δεν γνώριζαν για την ύπαρξη άλλων αντιστασιακών ομάδων στην βουλγαροκρατούμενη περιοχή, συνεπώς θεωρούσαν ότι ο ΕΛΑΣ δεν θα αναλωνόταν σε εμφύλιες συγκρούσεις (όπως έκανε στην υπόλοιπη Ελλάδα) αλλά θα ήταν προσηλωμένος στην αντιστασιακή δράση. Έτσι έστειλαν τον Μίλερ που είχε ξανασυνεργαστεί παλιότερα και με τους ελασίτες καθώς είχε σταλεί ως σύνδεσμος αξιωματικός τον Απρίλιο του '43 στον ΕΛΑΣ της Ηπείρου. Απογοητεύτηκε όμως απ΄την αναποτελεσματικότητα του ΕΛΑΣ και τον εγκατέλειψε για να συνεργαστεί με τον ΕΔΕΣ.
Ο Μίλερ αρχικά συνεργαζόταν ομαλά με τους ελασίτες και οργάνωσε δύο επιτυχείς ρίψεις εφοδίων και οπλισμού τον Οκτώβριο στο Παγγαίο και τον Νοέμβριο στο Μενοίκιο. Στην τελευταία έπεσαν με αλεξίπτωτο δύο Έλληνες λοχίες ασυρματιστές, οι Πετράκης και Χατζόπουλος που ήταν απεσταλμένοι της κυβέρνησης του Καϊρου και τέθηκαν υπό τις διαταγές του Μίλερ. Λίγες μέρες μετά έγινε και μία μικρής κλίμακας συμπλοκή του ΕΛΑΣ με Βούλγαρους χωροφύλακες στο Μενοίκιο.
Οι επόμενες ρίψεις κανονίστηκαν για τις 04/12/1943 στο Μενοίκιο. Εκεί συμμετείχε και η ανεξάρτητη ομάδα του Παντελή Παπαδάκη που δρούσε στο κοντινό Φαλακρό όρος και συνεργαζόταν με τον ΕΛΑΣ του Μποζ Νταγ, καθώς ο Μίλερ επιθυμούσε να ενισχυθεί και αυτή προς όφελος του αντάρτικου αγώνα. Οι ρίψεις όμως δεν ήταν επιτυχείς και πολλά υλικά χάθηκαν. Παράλληλα κινητοποιήθηκαν και οι Βούλγαροι και χτύπησαν τους αντάρτες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή. Οι ελασίτες πέρασαν δυτικά του Στρυμόνα στην γερμανοκρατούμενη περιοχή, και οι αντάρτες του Παπαδάκη στο Φαλακρό όρος που ήταν και τα λημέρια τους.
Εντωμεταξύ, το 26ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ στο Παγγαίο που είχε ενισχυθεί με τις ρίψεις του Οκτωβρίου αύξησε την δύναμή του και απέστειλε ένα τμήμα του δυτικά του Στρυμόνα για να ενισχύσει το τάγμα του ΕΛΑΣ της Νιγρίτας που συγκρουόταν με την ΠΑΟ. Όπως είδαμε πιο πριν εκεί είχε περάσει και το τμήμα του ΕΛΑΣ απ'το Μενοίκιο.
Αυτή η εμφυλιοπολεμική δράση του ΕΛΑΣ δεν πέρασε απαρατήρητη απ΄τον Μίλερ, ο οποίος κατάλαβε ότι ο ΕΛΑΣ και σε αυτήν την περιοχή ακολουθούσε την ίδια διχαστική τακτική.
Έτσι ζήτησε απ΄το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής να ενισχυθεί το τμήμα του Παπαδάκη προκειμένου να αντέξει στην πίεση του ΕΛΑΣ και να παραμείνει ανεξάρτητος.
Στις 4 Ιανουαρίου του 1944, κατόπιν διαταγών του Μίλερ ο λοχίας Πετράκης μαζί με δύο ελασίτες πήγαιναν προς το όρος Τσαλ Νταγ όπου ήταν προκαθορισμένο να γίνουν ρίψεις για να ενισχυθεί το τοπικό τμήμα του ΕΛΑΣ που έφερε την επωνυμία "Ρήγας Φεραίος". Βέβαια δεν γνώριζαν ότι το τμήμα αυτό είχε διαλυθεί κατόπιν αιφνιδιαστικής επίθεσης των αντρών του Φωστερίδη (βλ.εδώ) τρεις μέρες πριν.
Σην διαδρομή συναντήθηκαν με τον αρχηγό της ανεξάρτητης αντάρτικης ομάδας του Μπαϊράμ Τεπέ, Θόδωρο Μικρόπουλο, και μαζί κινήθηκαν προς τα λημέρια του "Ρήγα Φεραίου".
Όμως ο Μικρόπουλος αντελήφθη (προφανώς κατόπιν σωματικού ελέγχου;) την ύπαρξη ενός σημειώματος σε έναν απ΄τους δύο ελασίτες. Το σημείωμα ήταν γραπτές οδηγίες του διοικητή του ΕΛΑΣ του Μποζ Νταγ, Ζαχαρία Χαρτομάτζη (γνωστός με το ψευδώνυμο Άγις), προς τον διοικητή του ΕΛΑΣ στο Τσαλ Νταγ. Σύμφωνα με το αυτό αν έπεφταν με αλεξίπτωτα Έλληνες αξιωματικοί στο Τσαλ Νταγ θα έπρεπε να εκτελεστούν επί τόπου, ενώ θα έπρεπε να επιτηρείται στενά και ο Πετράκης.
Έτσι ο Μικρόπουλος τους οδήγησε στο λημέρι του Φωστερίδη, όπου ο ένας εκ των δύο ελασιτών εκτελέστηκε και ο άλλος διέφυγε. Ο Πετράκης κατάλαβε ότι αν επέστρεφε πίσω στα λημέρια του ΕΛΑΣ θα κινδύνευε, και αποφάσισε να μείνει με τους αντάρτες του Φωστερίδη. Τους συμβούλεψε να περιμένουν να γίνει η ρίψη στο Τσαλ Νταγ και μετά να κινηθούν προς το Φαλακρό όρος για να αποσπάσουν τον Μίλερ απ΄τον ΕΛΑΣ. Σε διαφορετική περίπτωση, η διαρκής ενίσχυση του ΕΛΑΣ με ρίψεις θα οδηγούσε σίγουρα στην διάλυση των ανεξάρτητων ομάδων. Για να προτείνει ο Πετράκης κάτι τέτοιο προφανώς θα γνώριζε από πρώτο χέρι (αφού ήταν στενοί συνεργάτες) την δυσαρέσκεια του Μίλερ για τον ΕΛΑΣ.
Πραγματικά, την ίδια νύχτα οι αντάρτες του Φωστερίδη κινήθηκαν προς το προκαθορισμένο σημείο ρίψεων. Εκτός από πολεμικό υλικό, έπεσε με αλεξίπτωτο ο αμερικανός ταγματάρχης Κιτκατ που περίμενε να συναντήσει τον Μίλερ και τμήματα του ΕΛΑΣ. Οι αντάρτες του Φωστερίδη τον καθησύχασαν ότι είναι ασφαλής και τον διαβεβαίωσαν ότι ο Μίλερ σε λίγες μέρες θα είναι μαζί τους.
΄Ενα άλλο τμήμα 25-30 αντρών με επικεφαλείς τους Τσακιρίδη, Μικρόπουλο και τον πατέρα του Φωστερίδη κινήθηκαν προς το Φαλακρό όρος.
συνεχίζεται..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου